روغن زیتون و پوست

• سلامت
• در 19 دی 1398

در انسان، افزایش سن باعث آسیب تدریجی پوست می­گردد. بافت پوست همواره تغییراتی می­کند، عمده­ی این تغییرات عبارتند از اینکه لایه­های داخلی و خارجی پوست (درم و اپیدرم) نازک­تر می­شوند، قابلیت ارتجاعی از دست می­رود، محلی که درم را به اپیدرم متصل می­کند سخت می­شود، با اجتماع کلاژن­ها فساد بافت (فیبروز) رخ می­دهد که در آن قدرت بافت برای مبارزه علیه آسیب­ها و ترمیم آن­ها کاهش می­یابد. عوامل خارجی، مانند اشعه خورشید، با تولید رادیکال­های آزاد به پیر شدن سلول­ها سرعت می­بخشد. اگرچه سلول­ها مجهز به مکانیسمی هستند که اثر آن­ها را خنثی می­کند، اما این امکان وجود دارد که آسیب سلولی را با استفاده از بازدارنده­هایی که احتمال خطر را کاهش می­دهند، کم کرد. یکی از این باز دارنده­های طبیعی روغن زیتون است که پروفایل چربی (لیپید) آن، بسیار شبیه به پوست انسان می­باشد.

 علاوه بر پلی فنول­ها، روغن زیتون دارای مقادیر بالایی از ویتامین­هایA ،D ، K و همچنین ویتامین E بوده که منبع اصلی حفاظت در برابر رادیکال­های آزاد می­باشد زیرا رادیکال­های آزاد باعث اکسیداسیون سلولی می­شوند. این موضوع کمک بزرگی به درمان مشکلات پوستی همچون آکنه، پسوریازیس و اگزما می­کند. همچنین توصیه شده که به خاطر اثر آنتی اکسیدانی روغن زیتون، این روغن می­تواند نقش مهمی در جلوگیری از اکسیداسیون مداوم، فرآیندی که بر پیشرفت انواع مختلف سرطان پوست اثر می­گذارد، داشته باشد.

بررسی­ها بر روی ویتامین E آغاز شده اند، اما چنین مشاهداتی زمان زیادی می­برند، زیرا اطلاعات قطعی در این زمینه هنوز در دسترس نمی­باشد. به هرحال تئوری این است که اولئیک اسید، نقش عمده و مهمی در مقابله با اکسیداسیون مداوم، ایفا می­کند.